Onmiddelijke behoeftenbevrediging
"Door het bedrieglijke gevoel van onmiddelijk comfort en steun dat het internet geeft, nam mijn isolement alleen maar verder toe."
Als je seksuele misbruikbeelden van minderjarigen hebt bekeken, dan vraag je je wellicht af waarom je gedrag vertoont met zo’n kleine beloning op korte termijn, terwijl de negatieve gevolgen op lange termijn zoveel groter zijn.
De volgende lijst biedt mogelijke verklaringen:
- Vaak zijn de gevolgen op lange termijn niet zeker (bijv. je zou kunnen worden gearresteerd).
- De gevolgen zijn vergeleken met onmiddellijke seksuele bevrediging soms minder intens.
- Je kunt het idee hebben weinig te geven om de lange termijngevolgen.
- Morele onverschilligheid – Dit kan vele vormen aannemen, maar bestaat er in de kern altijd uit dat je de verantwoordelijkheid doorschuift naar anderen (“Ik zou niet kijken als de beelden er niet al waren”), dat je het veroorzaakte leed bagatelliseert (“ik kijk alleen maar”), dat je het slachtoffer ontmenselijkt (“Het is alleen maar een afbeelding/filmpje”) of dat je het op collectieve verantwoordelijkheid gooit (“Het zijn de anderen die het doen”). Op deze wijze maakt je morele onverschilligheid het mogelijk dat je genot ondervindt aan de beelden die moreel verkeerd zijn en waarvan je weet dat er minderjarigen in worden misbruikt.
Het zou best kunnen dat je door al deze informatie nog altijd niet begrijpt waarom je ervoor kiest om naar seksuele beelden van minderjarigen te bekijken, maar het is belangrijk dat je nadenkt over hoe je de drang tot onmiddellijke behoeftebevrediging kunt tegengaan.